11 września 2019, 11:40
A jeśli inność jest darem…?
A jeśli inność jest darem, której się nieustannie, uparcie, niezłomnie zapieramy…?
Ciągle równamy do szeregu…
ciągle zerkamy jak na nas patrzą…
ciągle się wpasowujemy…
A jeśli to jest jedna z największych pułapek
naszej unikalności
naszej wyjątkowości
i naszej niepowtarzalności?
Jak równać do wspólnego mianownika
nie odcinając sobie tego,
co ponad niego wystaje?
Jak być jednolitą masą,
w której błyszczy tęcza?
Jak się oprzeć wszechobecnej
„taksamości” i „niewychylalności”,
z której już nawet wyjrzeć się nie chce
bezpiecznie hodując w sobie
przekonanie o niemocy?
Jak być kolorem w masie,
dźwiękiem w ciszy
śpiewem w krzyku
magią we wszechobecnym trwaniu
możliwością w znoju
światełkiem w tunelu
gwiazdą w błocku
ŻYCIEM w TRWANIU?
A jeśli Twoja inność jest darem
kolorem, śpiewem, błyskiem,
który stwarza lekkość, śmiech, zabawę, życzliwość?
A jeśli TY JESTEŚ niepowtarzalnością,
którą poświęcasz dla masy?
Przeciętność jest bezpieczna, bezimienna, schowana
jest szarością dnia bez słońca Ciebie…
Inność jest widoczna i wyeksponowana
i…swoja:-)
Swojość karmiąca mojość siebie…
A zatem „SWOJOWY SWOJU”
Jak inni jesteś gotów być?
Czy opowiesz się za tym, do czego nikt inny
prócz Ciebie nie ma dostępu?
Czy zasadzisz kolorowy ogród SIEBIE,
który życzliwie pokażesz światu?
Czy będziesz zaproszeniem do SIEBIE
dla innych
Czy sięgniesz po możliowść
innej możliwości,
która będzie wkładem dla innych…?
Dorota Doris Wysocka
