AKTUALNOŚCI

Beztroską oniemiała

Pijana przestrzenią

bezdrożem głaskana

zielenią kuszona

Pobiegłam przed siebie

po łąkach, pagórkach

śmiejąc się i skacząc

kręcąc śmieszne kółka.

W biegu tym partnerem

był latawiec wdzięczny

z nim dzikość tańczyłam

trzymając się …sznurka

i przekomarzając

Kto szybciej…

Kto dalej…

Kto wyżej się wzniesie…

w przestworza strzeliste

roześmiane śmiechem,

co kolory niesie.

I było tam wszystko

drzewa, trawa, liście,

i powietrze czyste w nosie świdrujące

i śmiechy i radość i wspólne bywanie

głosów naszych kilku na łąk łan wołanie.

I tylko jednego nie było tam z nami,

tego który zawsze rzekomo tam bywa

wiatru, który wzgórza oplata tańcami

robi figle i żarty i suknie unosi;

bez niego ten bezruch motyla nie wzniesie

dyskutować z wiatrem nie ma po co przecież

unieśliśmy zatem latawca… SERCAMI!