AKTUALNOŚCI

Wciska się każdym oddechem, każdą porą skóry,

Każdym spojrzeniem…

Wdziera się nocnym jeszcze świergotem ptaków,

poruszającą się ziemią, zapachem pąków…

Napiera subtelnie….niepowstrzymanie…

WIOSNA!

Wyczekana, wybłagana…

Zawsze…obiecująca:-)

Jak ją zaprosisz do siebie?

Jak ją obudzisz w sobie?

Jakim się jej ukażesz?

Tu masz wybór – i to wielki!

Jak ją przyjmiesz…?

…

WIOSNA…

Niby taka sama, a jednak inna

Niby te same zmiany, pąki, świergoty, a jednak inne

Niby nam znana, a jednak inna.

A Ty…?

Gdybyś inaczej niż dotąd miał ją zaprosić – to jak?

Gdybyś inaczej niż dotąd miał ją poczuć – to jak?

Gdybyś miał w sobie obudzić jak nigdy – to co byś obudził?

Czy dałbyś się zaprosić wiośnie do wiosny w SOBIE?

I.. jeśli tak…to jak?

Gdyby tak nie odtwarzać, nie powtarzać, nie kopiować

tego jak było wcześniej, kiedyś, przedtem…

Gdyby tak nie wchodzić w wiosenną rutynę zdarzeń

Gdyby tak pobyć z nią …jak nigdy dotąd…

Zatrzymać się w tym wiosennym naporze

I niezatrzymywalnym wybuchu wszystkiego

i..

zadać sobie pytanie:

jak chcę ją przywitać?

co pragnę obudzić tej wiosny?

jak świętować w sobie, czym wibrować?

po zaczątek czego pragnę sięgnąć, żeby rozkwitnąć mogło?

jakie ziarno zasiać?

jaki śmiech wzbudzić?

jaką zmianę poczuć i jaką zmianą być?

I nie patrz na moment życia, miejsce gdzie mieszkasz,

wiek który masz, stan ducha, umysłu, ciała….

Nie patrz przez ten tak znany Ci filtr…

którym determinujesz co możesz, a co nie.

Zaryzykuj możliwość…

Spójrz przez to, czego pragniesz…

co Cię porusza, czemu nigdy nie dałeś zakiełkować

Patrz tym, co Cię wznosi i uskrzydla,

Co porusza życie w Tobie…

Może bardzo głęboko…

może nigdy nie wypowiedziane i nieprzyzwolone…

nawet samemu sobie.

A zatem….

Gdyby tak wyjść z rutyny zdarzeń

I posłuchać tego, czego dotąd słuchać nie przyzwoliłeś

To co byś usłyszał tej wiosny… w sobie?

Nastaw zmysły, nastaw serce, nastaw siebie

na odbiór innej wiosny w SOBIE!